“Een depressie kan ons allemaal overkomen,” zegt staatssecretaris Blokhuis. “Bijvoorbeeld na het verlies van een dierbare, of denk aan een burn-out. Met hulp van familie of vrienden kun je daar misschien wel weer uitkomen. Maar vooral jongeren en jonge vrouwen hebben het gevoel er niet over te kunnen praten. Dat is ontzettend verdrietig. Want door erover te praten, kun je voorkomen dat klachten uitgroeien tot een allesoverheersend probleem. Dat kan beginnen met een simpel ‘hey’. Door het bespreekbaar te maken, hebben mensen die depressief zijn niet langer het gevoel er alleen voor te staan. Dat is heel waardevol, want iedereen moet kunnen meedoen.”

Ruim driekwart van de omstanders zegt depressieve signalen niet altijd aan te kaarten

Uit de peiling blijkt dat meer dan de helft van de jongeren en de jonge vrouwen het prettig vindt als iemand uit hun omgeving het gesprek begint over hun situatie. Het liefst in een fysiek één-op-één gesprek (79%). ‘Hey’ is voor omstanders letterlijk het begin van een gesprek. Want ook omstanders vinden het lastig om het gesprek te starten. Bijna de helft (45,6%) wacht liever af tot iemand er zelf over begint. Het risico is dat degene met depressieve signalen daardoor in een isolement komt en klachten verergeren. Slechts 24,4% van de respondenten zegt vermoedens van depressie altijd aan te kaarten bij de betreffende persoon. En dat terwijl bijna iedereen (98,6%) zegt één of meerdere signalen van depressie te herkennen. Men gaat het onderwerp vaak uit de weg om de persoon niet te willen kwetsen. Ook twijfelen veel omstanders of ze kunnen helpen en willen ze geen bemoeial zijn.

Over de campagne

Met de campagne ‘Hey! Het is oké, maak depressie bespreekbaar’ en Heyhelpt.nl wil het ministerie van VWS het gesprek over depressie op gang brengen. De campagne besteedt extra aandacht aan jongeren en jonge vrouwen. Maar ook voor andere mensen met een depressie of psychische aandoening is het belangrijk om hierover te praten. De komende periode vinden er onder de Hey-vlag verschillende activiteiten plaats om mensen te stimuleren met elkaar in gesprek te gaan. Zo is op woensdag 7 februari 2018 Moodcamp in Beesd. Op Moodcamp vind je onder andere de Moodcamp Obstacle Run (2 km lang met zo’n 10 hindernissen). Elke hindernis staat symbool voor een symptoom dat je kunt ervaren als je een depressie hebt.

Over de peiling

De peiling is van 22 tot en met 27 november 2017 uitgevoerd door PanelWizard in opdracht van het ministerie van VWS. Aan de peiling namen 1.513 respondenten deel waarvan 152 jongeren van 13 tot en met 18 jaar en 277 jonge vrouwen van 18 tot en met 35 jaar met (signalen van) depressie. Daarnaast namen er 1.084 respondenten vanaf 16 jaar deel die iemand kennen met (signalen van) depressie.

Op donderdagavond 5 oktober heeft de Vereniging van Zorgaanbieders voor Zorgcommunicatie (VZVZ) de eerste VZVZ-Innovatieprijs uitgereikt aan E-Mence. E-Mence ontvangt de prijs voor het idee om de app iFeel te koppelen aan bestaande e-health platformen in de GGZ en daardoor breder en vaker in te kunnen zetten ten behoeve van patiënten met een depressie of posttraumatische stress stoornis (PTSS).

iFeel is een app waarmee op tijd gesignaleerd kan worden dat een patiënt met een depressie of PTSS  een terugval heeft. iFeel meet, op basis van het gebruik van de mobiele telefoon, significante afwijkingen ten opzichte van het normale gedrag van de gebruiker. De gebruiker hoeft hiervoor zelf geen input te geven. iFeel kan vervolgens de gebruiker of iemand in zijn omgeving een signaal geven dat er mogelijk iets mis is.

Hobbe Jan Hiemstra, managing director E-Mence, zegt: “Ik ben enorm trots op deze innovatieprijs, die wordt uitgereikt aan ideeën die voor zorgaanbieders een duidelijke stap voorwaarts betekenen. Met het gebruik van dergelijke nieuwe e-health toepassingen kunnen we patiënten steeds beter begeleiden. Dat is goed voor zowel patiënt als zorgaanbieders omdat het ook een forse kostenbesparing kan betekenen. Met de steun van de VZVZ-Innovatieprijs 2017 kunnen we dit initiatief rondom iFeel ook daadwerkelijk verwezenlijken.”

31% van de mensen met een uitkering ontvangt psychische zorg. Van de mensen die werken of naar school gaan, krijgt 10% psychische zorg. Het gaat hier om geestelijke (GGZ) zorg en/of het gebruik van medicijnen vanwege psychische klachten. Uitkeringsgerechtigden nemen 58,2% van de totale kosten van de geestelijke zorg voor hun rekening. Dat blijkt uit een onderzoek van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, uitgevoerd door het CBS en Harvard University. GGZ, gemeenten en UWV gaan nauwer samenwerken om dit percentage omlaag te brengen. Staatssecretaris Klijnsma stelt voor de komende 2 jaar € 3,5 miljoen beschikbaar.

Klijnsma: ‘Samenwerking tussen gemeenten, UWV, GGZ en werkgevers is cruciaal om mensen met een psychische aandoening naar werk te begeleiden. Het geld dat ik nu beschikbaar stel moet de regionale samenwerking een extra impuls geven. Naast dit geld zijn er natuurlijk nog allerlei andere middelen om deze mensen aan het werk te helpen. Het kan en het moet.’

Van alle groepen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt, hebben mensen met psychische aandoeningen de meeste problemen bij het vinden van een baan, terwijl werk juist kan bijdragen aan psychische gezondheid.

31 arbeidsmarktregio’s gaan binnenkort met een eigen samenwerkingsplan aan de slag. SZW zal deze regio’s zoveel mogelijk ondersteunen. De afgelopen 4 jaar is er veel praktijkervaring opgedaan.

Jacobine Geel, GGZ Nederland: ‘Werken is meedoen. Het helpt enorm bij het herstel van een psychische aandoening. En dat is logisch, want zo tellen mensen weer mee en staan ze in contact met anderen. Laten we samen het verschil maken voor de mensen die nu ongewild zonder baan aan de kant staan.’

Fred Paling, UWV: ‘Goed werk speelt voor bijna iedereen een belangrijke rol bij de ervaren gezondheid. Door deze samenwerking bieden we meer mensen met een psychische kwetsbaarheid perspectief op werk.’

Marleen Damen, wethouder gemeente Leiden: ‘Mensen met een psychische aandoening verdienen een extra investering en hulp bij het vinden van werk. In de regio Holland Rijnland willen we vooral lessen leren uit de praktijk, daaruit blijkt vaak het best wat er nodig is in de samenwerking om hen goed te kunnen ondersteunen op weg naar werk.’