FFP2-gezichtsmaskers of filterende gezichtsmaskers zijn geschikt om jezelf en anderen te beschermen. Het is belangrijk om de details van dit mondkapje te weten als je FFP2 mondkapjes kopen wilt. FFP2 is een EU-norm die de kenmerken en prestatie-eisen van adembeschermingsmiddelen beschrijft. Het FFP2-gezichtsmasker is een masker dat ten minste 94% van de deeltjes in de lucht, inclusief bacteriën en virussen, filtert. Het kan ook bepaalde chemicaliën uitfilteren. Het wordt gedragen door gezondheidswerkers om zichzelf te beschermen bij de behandeling van patiënten met bijvoorbeeld ebola of andere zeer besmettelijke ziekten. De maskers moeten worden gebruikt in combinatie met andere praktijken voor infectiebeheersing, zoals het regelmatig wassen van de handen en het desinfecteren van handen en gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen.

Wanneer moet je een FFP2-masker gebruiken?

FFP2-maskers zijn verkrijgbaar in drogisterijen zoals Medicamarkt.. De maskers moeten vooral worden gebruikt door medische professionals. De maskers mogen niet worden gebruikt door kinderen onder de 18 jaar en zwangere vrouwen. Mensen met gezichtshaar hebben soms moeite om dit masker te gebruiken, omdat de kans groter is dat ze tijdens het gebruik loslaten of lekken. Onthoud altijd dat derichtlijnen voor de veiligheid zijn!

Correcte verwijdering van een FFP2-masker

De FFP2-maskers zijn niet ontworpen om te worden hergebruikt. Ze moeten dus na elk gebruik worden weggegooid en door een nieuwe worden vervangen.  Wat goed is om te weten over het weggooien van je gezichtsmasker van medische kwaliteit, is dat het beter niet bij het normale afval mag worden gegooid. Het mag ook niet in de prullenbak worden gedaan of door het toilet worden gespoeld. Dit soort masker moet in de afvalbak voor medisch afval worden gegooid als het mondmasker in een medische omgeving is gebruikt en dan met name een Covid afdeling in een ziekenhuis. Het belangrijkste om te onthouden is dat je je gezichtsmasker van medische kwaliteit niet opnieuw mag gebruiken. Het moet na gebruik veilig en correct worden weggegooid, zodat je niet per ongeluk schadelijke bacteriën of virussen van een vorige gebruiker inademt. Ook kan achtergebleven ademvocht leiden tot schimmels welke niet goed zijn om bij een volgend gebruik in te ademen.

Dinsdag 10 mei is het de Europese Dag van de Beroerte. Op deze dag wordt er extra aandacht gevraagd voor de oorzaken en gevolgen van een beroerte of CVA (cerebrovascular accident). En dat is hard nodig, want het aantal Nederlanders dat een beroerte krijgt zal tot 2040 explosief stijgen ten opzichte van 2015. Het aantal patiënten dat in 2040 een beroerte heeft gehad en met de (onzichtbare) gevolgen hiervan moeten leven zal naar verwachting stijgen met 54 procent naar 672.600 personen.

Het positieve nieuws is dat we de afgelopen jaren al enorme stappen hebben gezet op het gebied van hersenonderzoek, waardoor er in de komende twintig jaar minder Nederlanders sterven aan de gevolgen van bijvoorbeeld een beroerte. Alleen moeten er wel meer mensen met de gevolgen van deze hersenaandoening leren leven. Dit zorgt ervoor dat de gehele samenleving – patiënten, naasten, mantelzorgers en zorgprofessionals – meer en meer te maken krijgt met deze hersenaandoening en de gevolgen hiervan.

Oorzaken van een beroerte
De oorzaak van een beroerte is meestal een slechte kwaliteit van de binnenwand van de bloedvaten. In de loop van de jaren raakt de binnenwand van de bloedvaten langzaamaan beschadigd. Hierdoor wordt de wand dikker. Dit proces van slijtage heet slagaderverkalking. Door ouderdom kunnen bloedvaten verkalken. Ook een ongezonde leefstijl, zoals roken, kan zorgen voor slijtage van de bloedvaten. Dit kan ook gebeuren als je suikerziekte hebt, of een te hoge bloeddruk of een te hoog cholesterolgehalte. In sommige families komen hart- en vaatziekten vaker voor dan in andere families.

Gevolgen van een beroerte
Veel voorkomende gevolgen van een beroerte in het kort:

• verlamming in het lichaam of gezicht, vaak aan één kant van je lichaam
• eenzijdige gevoelloosheid en tintelingen, vaak aan één kant van je lichaam
• problemen met spreken of het vinden van woorden
• problemen met zien
• (zware) vermoeidheid
• overgevoeligheid voor prikkels in je omgeving (overprikkeling)
• angst, stemmingswisselingen of instabiele emoties
• moeite met plannen en organiseren.

Na een beroerte kan men last houden van de gevolgen. De zichtbare, lichamelijke problemen vallen de meeste mensen in je omgeving vaak direct op. De onzichtbare problemen zijn minder opvallend en worden vaak pas later opgemerkt. Niet iedereen heeft dezelfde problemen en bij de een is het minder hevig dan bij de ander.

Vandaag, maandag 28 februari is het internationale Rare Disease Day, oftewel Zeldzameziektendag. Op die dag vragen patiënten, artsen en onderzoekers gezamenlijk aandacht voor zeldzame ziekten.

Een aandoening is zeldzaam als deze minder dan 1 op de 2.000 mensen betreft. Er zijn wel 7.000 verschillende zeldzame ziekten. Gezamenlijk zijn al deze aandoeningen dus echt niet zo zeldzaam. Het gaat om minimaal 1 miljoen Nederlanders.

Zeldzame aandoeningen komen meestal pas in de publiciteit als er een discussie ontstaat over de hoge prijs van een weesgeneesmiddel of gentherapie. Vergeten wordt dat er naast medicijnen nog veel meer mogelijkheden zijn voor preventie en betere zorg. Daar moeten we nu echt op inzetten, zodat we meer kunnen bieden dan alleen maar hoop op een medicijn.

Radeloze ouders
Zeldzame aandoeningen zijn stuk voor stuk ernstige, chronische aandoeningen die veel leed met zich meebrengen. Vaak duurt het onnodig veel jaren voor de juiste diagnose wordt gesteld, terwijl ondertussen verkeerde behandelingen worden ingezet en ouders en patiënten steeds radelozer worden. Veel kosten – tenminste 2 procent van het zorgbudget is gerelateerd aan de zeldzame aandoeningen – zijn dan ook vermijdbaar.

Driekwart van de zeldzame aandoeningen is erfelijk. Alleen al in Nederland worden jaarlijks ongeveer 8.000 kinderen geboren met een zeldzame aandoening. Dit leidt helaas nog steeds tot veel sterfte in de eerste levensjaren.

Nieuwe behandelingen
Onderzoekers in academische en farmaceutische centra werken hard aan nieuwe medicijnen voor zeldzame aandoeningen, zogenaamde weesgeneesmiddelen, en aan gentherapieën die genetische zeldzame aandoeningen zelfs in één keer zouden kunnen genezen. Gelukkig zijn er al de nodige successen, maar voor de meeste duizenden zeldzame aandoeningen is een oplossing nog lang niet in zicht.